باد خزان
در فصل بهاران ز چه رو باد خزان است
خوناب جگر از دل عشاق روان است
گویند سخاوت ز عرب آمده اما
خون ریزی و دیوانگیش نیز عیان است
ما را هدف از راندن بیگانه خود آیی است
خون دلمان نیز در آغوش کمان است
در شهر یکی ساغر پر مایه ندیدیم
افسردگی عاشق درمانده از آن است
در رهگذر تاک بسی کشته فتاده
زآن پرده نشین از غم یاران نگران است
خاموش ز چه مانده و افسرده نشستیم
هنگامه ی بیداری از این خواب گران است
صد رطل گران می زنم از خون دل خویش
تا در سر هر کوی چنین آه و فغان است
«سرخی » چه نشینی که در این کوی دل آرام
صد کشته درافتاده که بی شرح و بیان است
نظرات شما عزیزان:
عرفانی 
ساعت13:22---2 آبان 1390
سلام استاد یسیار زیبا سرودید
رسول سعادت نیا
ساعت9:20---28 مهر 1390
درود به جناب سرخی عزیز
با شنیدن صدای مهربانت شادی تمام وجود مرا می گیرد و چگونه شکرانه ی دوست جای آورم که آن یار نکو باز در این پرده نوازد دل و جان را...
غزلی زیبا با بیان درد های اجتماعم وزیبائی آن در تلویحات و اشارات است به راستی سخاوت را چه پیش آمد که این سان خون عشاقان عالم را دم تیغ حفا دادند
رسول سعادت نیا
ساعت9:19---28 مهر 1390
درود به جناب سرخی عزیز
با شنیدن صدای مهربانت شادی تمام وجود مرا می گرید و چگونه شکرانه ی دوست جای آورم که آن یار نکو باز در این پرده نوازد دل و جان را...
غزلی زیبا با بیان درد های اجتماعم وزیبائی آن در تلویحات و ارشارات است به راستی سخاوت را چه پیش آمد که این سان خون عشاقان عالم را دم تیغ حفا دادند
ورود
اعضا:
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت: